Het Wado Ryu Karate  is ontstaan uit het Okinawa Karate Jutsu, Okinawa Karate Jutsu is in Japan geïntroduceerd in 1920, door Gishin Funakoshi. Hironori Ohtsuka een grootmeester in de Shindo Yohsin Ryu Ju Jutsu Kenpo (oude krijgskunst in Japan) was aanwezig bij deze introductie, en besloot les te gaan nemen bij Funakoshi. Na een aantal jaren de assistent te zijn geweest van meester Funakoshi besloot Ohtsuka zijn eigen Karate stijl in combinatie met de Shindo Yoshin Ryu te gaan ontwikkelen. Hieruit is de Wado Ryu ontstaan. De stijl kenmerkt zich door zijn kleine standen, waardoor men zich snel kan verplaatsen en aanpassen naar de aanval van de tegenstander. Het is ook een stijl die voor het grootste gedeelte gebruik maakt van de kracht van de tegenstander, de invloed van de  Shindo Yoshin Ryu Jujitsu Kenpo zien we terug in de beweging principes. 

Klemmen, controle technieken en werptechnieken. Het is een Japanse karate stijl met een achtergrond van de oude Japanse krijgskunsten. 

Harm Massee heeft na jaren lange ervaring in de Wado Ryu en het Nakoni Jujitsu de twee zelfverdediging principes gecombineerd zonder de opzet van de Wado Ryu te veranderen.  Door deze combinatie is er een veelzijdig zelfverdediging systeem ontstaan.

Wat is of zijn specifieke of autentieke Wado technieken of principes?

Op de eerste plaats is Harm er van overtuigd dat de technieken die Hironori Ohtsuka heeft ingevoerd in Karate Jutsu concepten zijn uit verschillende Japanse Bujutsu Ryu, in het bijzonder de Shindo Yoshin Ryu Jujutsu Kempo. Daarom is Wado Ryu Karate Do meer een Sogo (samengestelde) Budo dicipline. Dat is niet zo vreemd als men naar de achtergrond kijkt van de Shindo Yoshin Ryu en de Okinawa Kata. Dus kunnen we niet spreken van specifieke Wado technieken, al lijkt het daarop. Dit is na een studie over het ontstaan van de stijl slechts Harm zijn constatering. 

Waar we in de Wado wel trots op kunnen zijn is dat Ohtsuka Sensei erin geslaagd is van het Okinawa Karate Jutsu en de Japanse Bujutsu een efficiënte, moderne Karate stijl te ontwikkelen, aan de ene kant heeft hij de traditionele waarden van het Okinawa Karate Jutsu (Kata) en die van de Japanse Bujutsu behouden, en aan de andere kant heeft hij de basis gelegd voor het huidige wedstrijd Karate (sport Karate).  Wat vooral belangrijk is dat we de concepten en principes begrijpen en niet alleen maar oog hebben voor de lichamelijke uitvoering van de verschillende technieken. Zijn opzet is op een zo natuurlijke manier te bewegen, door de standen aan te passen aan het lichaam. Harm heeft veel artikelen over Sensei Ohtsuka gelezen. Zijn boek Wado Ryu Karate heeft Harm een inzicht gegeven in de mens Ohtsuka en de manier waarop hij zijn stijl heeft ontwikkeld.

Tevens heeft Harm een aantal artikelen over de Shindo Yoshin Ryu gelezen om zijn achtergrond beter te begrijpen. We kunnen Ohtsuka beschouwen als een duizendpoot op Bujutsu gebied. In grote mate heeft hij hieruit zijn eigen stijl van Karate ontwikkeld, gecombineerd met zijn grote ervaring in de verschillende Jujitsu systemen. Zo ontstond er een praktische stijl waarin we concepten van de Bu Jutsu terug zien. Bijvoorbeeld in de kleine standen (die Funakoshi van origine ook gebruikte) die aan het lichaam zijn aangepast en je in staat stellen snel te wisselen en te reageren op je tegenstander. Hij heeft enkele werp- en klemtechnieken toegevoegd en principes zoals Machite, “Gosen No Te”,“Sensen-No-Te en Kakete, “Sente” in zijn programma verwerkt. Gezien de Japanse traditie kon hij niet alles veranderen, bijvoorbeeld in het onderdeel Kata.

Kata is in het Okinawa Karate traditioneel. Sommige technieken in de Kata veranderde Ohtsuka naar zijn inzicht, hij maakte ze praktischer. Ook voegde hij een andere dimensie aan zijn Karate toe namelijk het wedstrijd element zoals Kano dat met Judo deed. In 1929 is hij dit gaan ontwikkelen. Hij begon fundamentele regels te vormen voor de wedstrijden. Om zijn stijl erkend te krijgen bij de Butokai moest hij een groot programma presenteren. Toen hij echter geregistreerd was heeft hij zijn programma ingekort. Er bleven 9 Kata over en als je de basis bekijkt die hij in zijn boek behandelt zie je een aantal stoot- schop- en slagtechnieken. In zijn boek over Kumite zien we alleen de Kihon Kumite Kata waarin verschillende concepten worden uitgelegd zoals Nagashi, Taisabaki. De invloed van de Shindo Yoshin Ryu Jujitsu is duidelijk te zien. Wat we zien is op het oog een eenvoudige stijl maar we moeten ons daarin niet vergissen. De moeilijkheid van deze stijl zit hem in het vrij bewegen (wedstrijd) en de concepten die hij eerder heeft besproken. Volgens Harm lag daar bij Ohtsuka de nadruk. In Harm zijn beleving wou hij zijn programma klein en overzichtelijk houden en vanuit dit programma heb je dan zelf de keus om er oefenstof om heen te bouwen. Echter in alle oefenstof moeten de concepten zijn terug te vinden.